vrijdag 14 mei 2010

7 maanden voorbij....

Het duurde even, maar hier ben ik weer! Weer een berichtje van ons. We zijn weer een maand verder en er gebeurt hier veel!

Nick z'n kamer is klaar. De zolder herken je niet meer terug. Het is echt een super gave kamer geworden. Nick is er helemaal blij mee. Op een avond zat ik samen met Nick op z'n bed en vroeg hem wat papa er van zou vinden als hij dit zou zien: "Gaaf!!!" zegt hij! "Maar wel jammer dat hij het niet meer kan zien, he mam?"
Nick z'n oude kamer is nu mijn computerkamer geworden.

Koninginnedag was ook een moeilijke dag. Jurrie genoot er altijd van om hier in Gouda op het Raam de vrijmarkt af te struinen en bij vrienden van ons (die op het Raam wonen) heel de dag in en uit te lopen. Liefst zo vroeg mogelijk daar heen, want dan heb je de beste spullen!! Ook heeft hij zelf nog een paar keer op de vrijmarkt gestaan met printers en computers enzo. Nu stond ons nichtje Myrthe er en Nick vond het geweldig om te helpen verkopen. Dan zie je er echt een kleine Jurrie staan en dan doet het pijn dat Jurrie dat niet samen met hem kan doen.

Afgelopen week ben ik samen met Nick op vakantie geweest naar Fuerteventura. Had nooit van mezelf verwacht dat ik dat zou doen, maar ineens dacht ik: ik doe het gewoon. Ik heb een hotelketen uitgezocht waar de kinderopvang heel goed geregeld was, zodat ik ook even wat tijd voor mezelf had. En ik moet zeggen, het hotel was super! Nick vond de kinderclub geweldig, ging echt met plezier er naar toe. Terwijl het allemaal in het Duits was! Er was wel 1 Nederlandse leidster bij, dus dat scheelde wel.
De eerste paar dagen vond ik heel erg moeilijk. Erg confronterend en voelde me erg alleen. Na een paar dagen kon ik gelukkig wat meer genieten. We hebben erg lekker weer gehad, dus lekker kleurtje gekregen.
Maar goed, Jurrie genoot ook altijd enorm van zulke vakanties, dus ook daar was het gemis en het verdriet aanwezig. Soms zou je van dat ook wel even een vakantie willen nemen, maar nee, je neemt het overal en altijd mee naar toe...

Volgende week, de 27e, hoop ik mijn verjaardag te vieren. Ook weer de eerste keer zonder Jurrie. Zal geen makkelijke dag zijn, zie er wel tegenop moet ik zeggen. De dag zelf zal wel mee vallen, de dagen ervoor zullen moeilijkst zijn denk ik. Dat is met de meeste dingen zo. Ik zie het wel.

Groetjes Betty