Einde zomervakantie

De zomervakantie is alweer afgelopen! De 6 weken zijn zo ontzettend snel voorbij gegaan! Ik zag er in het begin best tegenop, maar het is me zo meegevallen!
Maandag gaat Nick weer naar school, hij heeft er zin in. En ik vind het ook wel weer lekker om in het normale ritme te komen. Al vond ik dit toch ook wel erg lekker!

In mijn vorige blog schreef ik al dat het beter gaat met me en dat houdt gelukkig aan. Ik voel me goed, heb ook weer zin in dingen en veel meer energie. Dus de vraag: Hoe gaat het met je? kan ik nu beantwoorden met: Beter! Ik merk dat ik anders om kan gaan met veel dingen en dat ik niet meer zo snel terneergeslagen ben.

Deze periode ben ik wel weer heel erg bezig met het terugdenken aan vorig jaar. Vorig jaar om deze tijd ging het steeds slechter met Jurrie. Kwam er nu ongeveer ook het bed in de woonkamer enzo. Ben daar wel erg mee bezig. Dit is wel heel moeilijk, maar ik merk dat ik er nu goed mee bezig kan zijn, zonder dat het mijn stemming beïnvloed. Best raar om dat te merken. Maar ook wel weer goed denk ik. Het zijn iedere keer kleine stapjes die je maakt. Ik merk aan mezelf dat ik steeds positiever wordt. En dat voelt gewoon goed. Het mag!

We zijn ook nog een weekje op vakantie geweest naar Zuid Frankrijk. Mijn broer, schoonzus en 2 kids waren daar op vakantie. We hebben een heerlijke en gezellig week gehad. Vond het ook wel confronterend, je draait mee in een gezin en je ziet dan echt wat je mist. Dus ook de moeilijke momenten waren daar. Maar dat is goed en dat mag ook.

Ik merk dus heel erg dat ik steeds verder kom en dat het steeds meer een plekje gaat krijgen. Het is wel raar om te merken dat je het ook leuk kunt hebben zonder Jurrie. Dat is iets wat ik nu moet gaan accepteren om weer verder te kunnen.
Ik mis hem nog heel erg en elke dag, maar hij heeft een mooi plekje in mijn hart en in mijn gedachte gaat hij overal mee naar toe.

Ik hoop en bid dat ik me zo mag blijven voelen en eigenlijk nog beter. Tuurlijk zullen er nog moeilijke momenten en dagen komen, daar ben ik me absoluut van bewust. Ik ben er nog lang niet. Maar dat ik me zo kan en mag voelen zoals ik me nu voel is al heel wat en dat kan alleen maar beter worden.
Lieve Jur, ik vergeet je niet, je hoort voor altijd bij me en ik zal je voor altijd met me meenemen!!!

Liefs Betty