11 maanden voorbij….

Het is al bijna een jaar, 8 oktober komt steeds dichterbij. Er zijn momenten geweest het afgelopen jaar dat ik dacht: wat gaat de tijd toch langzaam! En er zijn momenten geweest dat ik dacht: wat gaat de tijd ontzettende snel!! Nu is dat weer zo’n moment. Bijna 1 jaar, het is bijna niet te geloven.

Nick gaat ook alweer een paar weken naar school en gelukkig met veel plezier! Hij heeft het erg naar z’n zin. Hij mocht bij zijn lieve juffrouw blijven en ook nog eens in hetzelfde lokaal. Wel prettig dat hij nu even niet een grote verandering heeft van een andere juf en ander lokaal. Uiteraard moet hij daar elk jaar wel aan wennen, maar voor nu is het wel even goed.

Met mij gaat het ook weer steeds beter. Ik heb weer energie en durf weer naar de toekomst te kijken. Ik kan weer genieten van dingen en ik heb ook weer zin om leuke dingen te doen. Daar heb ik best moeite mee gehad, omdat het vreemde voelde om te kunnen genieten zonder Jurrie. Om leuke dingen te doen zonder Jurrie. En om naar de toekomst te kijken…zonder Jurrie. Maar ik moet verder, zonder hem. Ik moet verder samen met Nick. Samen denken en praten we regelmatig over Jurrie. En dat is ook goed.
Het is voor mij dus totaal weer nieuw om echt weer zin te hebben in dingen. Zo wil ik deze winter graag op wintersport, dat word de eerste keer. Nick vond het ook heel leuk toen ik hem dat vertelde en ging vervolgens helemaal uit z’n dak toen ik vertelde dat hij hier op skiles mocht! Ik heb er dus echt zin in en kijk er echt naar uit. Wat heerlijk is dat om dat weer te kunnen voelen. Maanden lang wilde ik dat graag voelen, wilde ik weer gevoel hebben bij dingen, maar had dat niet. Alles moest maar, ik deed het wel, maar zonder plezier. Nu is dat anders geworden en zo merk ik dat ik steeds verder kom in mijn rouwproces. En dat is goed om op te merken!

Nick heeft dus vorige week een proefles skiën gehad en dat ging zo goed! En hij vond het zo leuk!! Volgende week starten zijn lessen…….én die van mij! Komende tijd gaan we ons dus lekker skiën in de hal in Zoetermeer. En dan hopen we in de voorjaarsvakantie een week naar de sneeuw te gaan. We kijken er nu al naar uit!!

Nu wil ik even de aandacht op iets anders vestigen. Jurrie schreef op zijn weblog ook regelmatig over de stichting StopHersentumoren.nl. Een stichting die geld inzamelt voor hersentumorenonderzoek. Ze zijn nu 3 jaar bezig en het is enorm succesvol. Ik heb echt enorme respect voor Klaske, die als vrouw van een man met een hersentumor, de stichting heeft opgezet en runt. Op 28 augustus hebben 119 mensen de Alpe d'Huez getrotseerd met de step en hebben daarmee ruim 420.000,00 euro opgehaald! Meer informatie hierover kan je lezen op www.steppentegenkanker.nl en natuurlijk de website van de stichting: www.stophersentumoren.nl
Er hebben ook 4 mensen met een hersentumor meegedaan, wat een wilskracht!!!

En dan gisteren, in het RTL 4 nieuws en bij Hart van Nederland, het goede nieuws: Een Nederlandse onderzoeker van het VU ziekenhuis in Amsterdam ontdekte een manier om het eiwit uit te schakelen dat zorgt voor de groei van kwaadaardige tumoren in de hersenen. Deze wetenschappelijk doorbraak moet in de komende jaren leiden tot een geneesmiddel. Dit onderzoek is mogelijk gemaakt door de Stichting Stophersentumoren.nl
Helaas is dit voor Jurrie te laat, maar het is geweldig dat er nu eindelijk meer onderzoek is én zelfs zo’n goede doorbraak! Kijk hier naar de uitzending van RTL Nieuws:

http://www.rtl.nl/components/actueel/rtlnieuws/miMedia/2010/week37/di_1930_tumor.avi_plain.xml

(de link werkt helaas niet, dus moet je maar even selecteren, kopiëren en plakken! Sorry!)

Nu is er geen genezingskans, help om dit te veranderen en blijf de stichting steunen!!!

Groetjes Betty