1 jaar!

Vandaag is het alweer 1 jaar geleden dat de tumor bij Jurrie ontdekt is. Wat gaat de tijd toch ontzettend snel en wat is er het afgelopen jaar veel gebeurt. Een jaar met pieken en diepe dalen. Helaas zitten wij nu weer in een dal die steeds dieper wordt.

Bij Jurrie zijn de duizelingen weer terug. Soms valt het mee, maar ongeveer 1 keer per dag is de duizeligheid zo erg dat hij bijna niet meer op zijn benen kan blijven staan. Ik ben ook erg bang dat hij valt. Hierbij komt dus ook dat de trap naar boven erg eng is. Als hij op de trap zo'n duizeling krijgt, dan is het leed niet te overzien. Als hij naar beneden valt...... Naar boven gaan kan dus eigenlijk niet meer. Daarom is er vrijdag een bed gebracht en ligt Jurrie nu in de woonkamer te slapen.
Dit was een heel moeilijk besluit. Het is ook heel raar, hij beneden, ik boven. Maar het kan niet anders.

Verder is de vermoeidheid behoorlijk toegenomen. Hij slaapt veel. We proberen hem wel uit bed te krijgen, anders zou hij er zo de hele dag in liggen. En dat is nog niet nodig, daarom proberen we hem te stimuleren om wel uit bed te komen.

De hulp van familie loopt op volle toeren. Maar het is voor iedereen erg zwaar en daarom is de huisarts ook van alles aan het regelen om meer hulp hier te krijgen. Zo komt er woensdag iemand van de terminale thuiszorg die 4 uurtjes bij Jurrie blijft, zodat ik met Nick wat leuks kan gaan doen. Dat schiet er nu iedere keer bij in en dat is voor Nick ook niet leuk. Als het bevalt gaan we kijken of we het kunnen uitbreiden. Zal best goed gaan denk ik. Maar ook dit is weer een stap die zo moeilijk is. Je weet dat het allemaal kan en dat het ook een keer gaat komen dat je er gebruik van moet gaan maken. Maar als het dan zo ver is, dan is de waarheid zo hard! Vreselijk.

Maar goed, het is gewoon nodig en moet je het ook accepteren. Hoe moeilijk het ook is.

Mocht je contact willen hebben met ons, absoluut geen probleem, maar dan wil ik vragen om dit via mij te doen en het liefst via email. Dat is voor mij makkelijker, ik kan dan antwoorden wanneer het mij uitkomt.

Groetjes Betty