Onrustig

Vandaag een heftige dag. Jurrie is heel erg onrustig. Dat begon eigenlijk zaterdag al. Toen begonnen wij te merken dat Jurrie anders ging reageren. Soms helemaal niet reageerde. Ik had ook het idee dat hij dingen niet meer begreep. Maar dat waren momenten. Andere momenten ging het weer wat beter. Zondagavond was hij erg onrustig. Hij had een dekbedovertrek met figuren erop, dit wilde hij de hele tijd pakken enzo. Toen deze werd verwisseld naar een effen dekbed, werd hij weer rustig.
Maandag ging het best redelijk, had 's avonds ook best heldere momenten. 's Nachts is hij veel wakker geweest, maar was wel rustig. Hierdoor heeft hij gister bijna de hele dag geslapen. En echt diep! Niet wakker te krijgen!
Afgelopen nacht was heel onrustig, weinig geslapen. Dus toen ik vanmorgen binnenkwam en dat hoorde, dacht ik dat hij vandaag weer veel zou slapen. Maar nee, hij was vreselijk onrustig en momenten dat hij wegzakte. Ook als je bijvoorbeeld tegen hem praat of als hij aan het eten is. Heel naar en vervelend. Zeker ook voor hem zelf. Het is zo moeilijk om dat te zien! Ik heb het idee dat hij heel veel pijn heeft. Hij kan het zelf niet aangeven en als ik er naar vraag dan zegt hij nee. Maar hij grijpt constant naar zijn hoofd. Dat is voor mij een teken dat hij wel hoofdpijn heeft.
Vanmiddag is de huisarts geweest en ze hebben besloten om de morfinepleisters te verhogen en de dexametason te verlagen. Hij zal hierdoor waarschijnlijk steeds suffer worden en veel gaan slapen. Dat betekend dus ook dat het contact er op den duur niet meer of nauwelijks zal zijn. Dit valt mij heel zwaar! Je weet dat dit gaat gebeuren, maar als je er dan aanstaat.......heel verdrietig. Het gevoel dat je hem nu echt gaat kwijtraken...
Net met Nick ook zitten praten. Hij vroeg vandaag wat er precies gaat gebeuren als papa is overleden. Ik heb er een boekje van met plaatjes en foto's. Heb het hem zo duidelijk en simpel mogelijk proberen uit te leggen. Maar wat is dat moeilijk!! Voor ons is dat alles zo vanzelfsprekend. Maar goed, hij was heel stil en daarna heel erg aan het kroelen. Hij begrijpt het wel, zegt hij. Zal komende tijd wel een hoop vragen komen denk ik. Maar dat is goed.
Ik hoop dat het bericht een beetje duidelijk is, ik heb niet echt het idee dat ik helder ben. Maar goed, het is wel belangrijk en daarom weer deze blog.....

Groetjes Betty