3 maanden.....

Vandaag, 3 maanden geleden...... Nog steeds onwerkelijk. Een nieuw jaar in zonder Jurrie, raar. En morgen, 9 januari, zouden we vieren dat we 12 1/2 jaar getrouwd zijn. Helaas hebben we dat niet gehaald. Maar ik kan wel terug kijken op 12 heel gelukkige jaren. En daar ben ik trots op.
Trots ben ik ook wel op mezelf en op Nick, hoe we ons hierdoor heen slaan. Ik denk dat Jur ook trots zou zijn, als hij zou zien hoe we het doen. Makkelijk is het zeker niet, maar we doen het rustig aan. Ik neem er heel bewust de tijd voor en gelukkig krijg ik die ook.

Met oud & nieuw zijn we lekker een paar dagen weg geweest. We waren bij mijn broer en schoonzus in Nijkerk en het was heerlijk om even een paar dagen te kunnen niksen. Nick kan het heel goed vinden met Lerato, die 2 breken zo af en toe het huis af, maar goed. Het is een leuk stel samen en we stonden dan ook wel een beetje perplex hoe die van 's morgens vroeg tot 's avonds laat, 5 dagen lang, zo leuk met elkaar speelden. Daar kan je echt van genieten!

Oudjaarsavond vond ik niet echt heel moeilijk. Toch wel wat dubbel en raar dat je nu Nick als eerste nieuwjaar wenst. Komt ook wel denk ik, doordat ik niet thuis was én in een omgeving waar Jurrie nog nooit was geweest. Zij zijn namelijk net verhuisd, Jurrie heeft het huis alleen op een foto gezien.
Maar goed, toen ik zondag weer thuis kwam en Nick in bed had gelegd, dan komt toch alle emotie eruit. En dat is ook goed.

Gisteren met Nick nog even geschaatst. Voor het eerst stond Nick op de schaatsen. Jammer dat Jur dat niet meer meemaakt! Al was Jurrie totaal géén schaatser, Nick vond het geweldig, dus wat dat betreft lijkt hij niet op z'n papa!

Ik had volgens mij niet meer verteld hoe de ring geworden is. Hij is super! Dat hebben ze echt enorm mooi gemaakt. Ik ben er heel trots op!

Het is januari, heel veel dingen heb ik voor me uit geschoven, zo van: dat komt in januari wel weer. En nu is het januari en dan denk ik: hmmmmm, moet het nou echt? Dingen als: een steen uitzoeken, kleding opruimen, z'n spullen uitzoeken. Ach, het moet niet, ik doe het als ik vind dat ik er klaar voor ben. Alles op z'n tijd. Maar soms moet je ook gewoon een zetje nodig hebben.
Ik wilde vandaag bloggen omdat het vandaag 3 maanden geleden is dat Jurrie is overleden. Maar ik heb het gevoel dat er niet zoveel uitkomt. Er staat al wel een heel verhaal, maar ik voel me gewoon een beetje leeg. Zal daar wel door komen....