9 juli en 9 maanden......

Wat is het toch heerlijk weer. Als het de hele zomer zo blijft dan is het natuurlijk helemaal super. Ben blij dat we lekker naar buiten kunnen. Dat binnen zitten dat wordt je zo zat. Hoopte dat het allemaal wat makkelijker werd, als we weer naar buiten konden. Raar is dat, dat je dat denkt. Makkelijker is het niet, want met dit lekkere weer wil je ook weer leuke dingen doen. Dat doen we dan ook wel, maar zonder Jurrie……het gemis blijft. Alsof het weg gaat als de zon gaat schijnen! Raar soms, die gedachtes die je kan hebben.
Maar goed, op zich proberen we te genieten van het lekkere weer. Nick is gek op water, dus gaan we lekker veel naar het zwembad of de speeltuin.

Nog een paar dagen, dan is het 9 juli, onze trouwdag. We hadden dit jaar 13 jaar getrouwd geweest. Zal ook wel weer een rare en moeilijke dag zijn, om deze nu alleen te beleven en terug te denken aan 13 jaar geleden. Maar goed, ook hier moet ik doorheen.
En 13 jaar geleden dachten we nog dat we samen oud zouden worden……….nu dit. Had het graag met Jur gevierd, maar helaas mag het niet zo zijn. Maar ik zal er samen met Nick bij stil staan, deze dag is een speciale dag, die altijd speciaal zal blijven.

Ik krijg veel de vraag hoe het nu met me gaat. Altijd weer moeilijk om te antwoorden. (wil niet zeggen dat je deze vraag niet moet stellen, gewoon blijven doen!!!) Zou zo graag willen zeggen dat het goed gaat met me! Moet zeggen, naar omstandigheden gaat het ook wel redelijk goed. Ik heb een aantal dingen om moeten gooien en anders moeten aanpakken. Als je ineens alleen bent en alles alleen moet doen, dan ga je vaak gewoon maar door met van alles. En dan merk je dat je jezelf voorbij loopt. Dat is niet goed. Dus ik merk aan mezelf dat ik nu ook een stuk rustiger ben en me hierdoor ook beter voel.
Pas schreef iemand dat het 2e jaar alleen maar moeilijker wordt. Kan het me bijna niet voorstellen, maar toch voel ik dat ook wel een beetje. De uitspraak: het eerste jaar ben je bezig met overleven, het 2e jaar ben je bezig met beleven, begrijp ik wel. Mooi omschreven! Want zo is het wel. Alle dagen die je in het 1e jaar voor het eerst mee maakt, daar probeer je je doorheen te worstelen en ’s avonds denk je: zow, dat hebben we ook weer gehad. Maar volgend jaar is die 1e keer al geweest en ben je veel meer bewust van het gemis en niet meer zo bezig met hoe je de dag door moet komen.
Maar goed, ik probeer er zo goed mogelijk bewust mee om te gaan, zodat het een goed plekje in ons leven kan krijgen. Voor Nick is het ook niet makkelijk. Maar het goed best goed met hem op het moment. Ik ben trots op hem!!!

Veel mensen trekken deze periode er lekker op uit. Ook wij gaan nog een weekje weg. We hopen een week met mijn broer, schoonzus en 2 kids naar Zuid Frankrijk te gaan. Even weg van alles en proberen wat tot rust te komen.
Iedereen een fijne vakantie gewenst!

Liefs Betty