Maandag 15 september 2008

Hallo allemaal, de morgen is er, maar matig goed :-( Het was een slechte nacht, alsof er iemand punaises in m'n rug had geslagen tussen m'n schouderbladen....bleh! Dus jah, uitgerust: nee....gaan we er weer voor ? ja! Ik voel ook dat m'n lichaam nou niet echt lekker sportief aanvoelt, ik val wat af lijkt het en het voelt allemaal slappies :s

Zometeen ga ik naar m'n werk toe voor een ontmoeting, dat zal wel even stormachtig zijn, de rest van de dag houden we het lekker kalm om bij te komen. Nick is weer redelijk normaal, alhoewel hij vanmorgen helemaal onder de Dampo z'n kamer uit kwam zetten; ouwe gek! Hij had zich helemaal ingesmeerd.

Gisteren hebben we een soort van rustige normale zondag gehad, ik ben even bij m'n moeder en stiefvader (zo heet dat hé :-)) geweest en m'n broer Bert is nog langs geweest voor een wandeling en bij te praten, 't is allemaal heftig heftig. Puzzelstukjes, terugblikken, vooruitblikken en de waarheid. Aanstaande donderdag is hopenlijk d-day aangaande de uitslag, m'n broer Bert gaat dan mee, ik heb zelf niet het idee dat ik na het horen van wat dan ook in staat ben verder te luisteren of te registreren, dat zal voor Betty ook wel gelden, reken maar dat ze daar een bom klaar hebben liggen......of nog net niet.

Ondertussen word er zo goed voor ons gezorgd door familie, vrienden, kennissen, collega's en buren.....verbluffend! Ik ben daar erg blij en dankbaar voor, zonder zou je het niet redden. Alle steun; praktisch, mentaal is heel erg welkom en word met beide handen aangepakt. Alle kaarten, mailtjes, briefjes, bloemen zijn een enorme stimulans! Ik geniet dagelijks van wat er lekker gaat en van het heerlijke wat de dagen te bieden hebben, het eten smaakt me prima en misbruik maken van de situatie is ons niet vreemd :-)

ik ga straks verder.....