'n avond allemaal!
Zo, dag 3 is ook weer achter de rug. Vanmorgen was de taxi heen wat laat, we waren precies op tijd overigens, maar was de taxi terug nog veel later en z'n rijstijl zal de gemiddelde doodzieke patient ook niet echt gelukkig maken lijkt me. Dus het heeft even geduurd voor ik eindelijk in Bodegraven belandde voor m'n wekelijkse portie vis; het smaakte voortreffelijk; zeker als je een paar uur niet hebt mogen eten!
Vandaag voelde ik me na m'n middagrust toch wel een tikkie beroerd van die chemorommel, de eerste dag zonder misselijkheidspil zoals dat heet (nummer 42 staat er op, zal dat net zoiets zijn als Ketel 1 of de heerlijke Ouzo No. 12 waar ik nog twee flessen van heb staan ?) Als dit dus de misselijkheid is waar je mee te maken (kunt) krijgen tijdens een chemo is dat inderdaad niet prettig, andere kant heb ik wel zoiets van: als het hier bij blijft teken ik ervoor; ik heb gewoon kunnen eten, moet soms wat moeite doen om het binnen te houden, maar het lukt....misschien is het morgen wel weer over.
Nu, zo nog even wat relaxen, morgen en zondag even geen rit naar Rotterdam, da's ook wel even goed, dagen die niet in stukken worden gehakt daardoor, maar gewoon naar believen ingedeeld kunnen worden, 't is toch wel heftig hoor elke dag.
Fijne nacht allemaal en tot morgen!
Jur
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
3 opmerkingen:
Hmmm, hopen dat die misselijkheid niet doorzet.
Je kùnt natuurlijk zeggen dat het de vis was ;-))) maar da's politiek niet handig, denk ik.
Relax dit weekeinde, zaterdag lijkt in ieder geval nog een lekkere dag te worden.
CU
Pim
he Jurrie,
We zitten bij de kachel met een borrel en met onze boord- elektricien, die hier ook slaapt dan kan hij morgen een ander nog afmaken, gaat goed allemaal.
Mooi weer vandaag, morgen wordt het weer minder helaas voor jou, net nu je "vrij" bent het weekend.
We denken elke dag aan je, we lezen je blog 's morgens en 's avonds.
Blij dat je ons zo op de hoogte blijft houden.
Hoop dat je dat volhoudt.
Slaap lekker en groeten aan Betty,
liefs Carla
Jur,ik
Ik ben blij om te horen dat het eten toch nog smaakt. Je hoort weleens verhalen dat er echt niks meer door de keel naar binnen wil.... Ook de impact van de behandeling kan nogal eens verschillen en zo te horen valt het nog mee..... HOUDEN ZO!!!
Ik wil toch even kwijt dat ik supertrots op je ben op de wijze hoe je met alles omgaat en dagelijks deze Blog bijhoudt...Natuurlijk zien we niet alles in je Blog, maar alles wat je schrijft getuigt van heel veel moed, positivisme en kracht.
Geniet van het weekend, om mee te beginnen....
Marco
Een reactie posten