Van boven naar beneden....

Zo, na een korte stilte weer eens een blogmoment. Ditmaal van leuk nieuws of wetenswaardigheden naar bespottelijk! Zoals de laatste keren begin ik eerst met terug te grijpen naar iets van een tijdje terug: Koninginnedag.

Blij nieuws
John & Coby (zwager en schoonzus/zus van Betty) stonden op de Raam waar altijd de vrijmarkt plaats vind in Gouda, op de stoep voor de studio spullen te verkopen voor de Stichting Stop hersentumoren. Myrthe, de dochter van Coby ging langs met een collectebus, geweldig bedrag opgehaald alles bij elkaar. Kijk hier maar voor het complete verhaal, staan ook wat dingen bij die ik nu niet meld, maar enorm dankbaar voor ben :
koninginnedag

Uiteraard zeer veel dank voor deze spontane actie :-)

Wat ook goed is om te noemen, is mijn (onze) blijdschap dat ik me best goed voel vanaf vlak vóór de uitslag, vermoedelijk is mijn lichaam flink ontgift in de loop der tijd en voel ik me een stuk vitaler. De vermoeidheid is er zeker nog wel, soms flink, maar er valt op zich goed mee te leven. De duizelingen zijn we mee aan het experimenteren door middel van ophogen en verlagen van dosis medicatie. In ieder geval ben ik aardig wat kilotjes kwijt ook en weer de oude Jurrie volgens velen: dat hoor ik graag ;-)

Gisteren hoorde ik dat dus ook van m'n broer Bert en schoonzus Marga, dat ik er ook weer zo goed uit zie en dergelijke; zelf durf ik ook weer in de spiegel te kijken naar dat fatsige buikie vol met striemen. Ik kan weer gewoon m'n schoenen aandoen zelf...geweldig. We waren gisteren overigens in de Drie Hooibargen met Bert, Marga, Tim en Luuk. Gezellig man, die twee minderjarigen kunnen eten als een stel bootwerkers.

Verder is er hier in de wijk enorm opgehoogd, maar dat had ik al geschreven geloof ik. Er zat dus vorige week een tweetal krassen op mijn auto; die krassen dat kan gebeuren.....zonder briefje is fout en moedwillig dat doen is nog fouter.... Nou enfin, de wagen werd begin deze week opgehaald door het schadebedrijf en terug gebracht op donderdag. Een uur later werd ik gebeld door het schade bedrijf: er zit een enorme kras op die Volvo V50; of ik in een criminele buurt woon; nou nee, toevallig niet. Waardeloos, iets waar je je vreselijk pissig over kunt maken, iets wat ik juist niet zou moeten doen. Dus stop ik daar mee.




Allemaal de grootste, liefste en gemeende groeten van ons hier!