De eerste dag

De eerste dag in het hospice.
Vanmorgen toen ik Nick naar school ging brengen en ik de deur open deed, stond al de wijkverpleegkundige op de stoep! Dat was erg prettig want dan kon Jur lekker vroeg worden gewassen. Daarna heeft hij een lange tijd liggen slapen, en snurken dat hij deed!! Om kwart over 12 kwam de ambulance de straat inrijden. Intussen werd Nick opgehaald uit school door mijn zus Coby. Hij was net op tijd om met de ambulance mee te rijden. Dat was zo spannend!!!! Hij wilde niet achterin zitten, dus liever maar voorin bij mama op schoot. En de sirene mocht niet aan van Nick want dat was veel te hard!!
In het hospice hebben Nick en ik samen Jur z'n tas uitgepakt en de kamer een beetje gezellig gemaakt. Jur lekker in bed, hij vond het allemaal prima.
Nick ging bij zijn grote vriendin Anna spelen. Hij heeft zich prima vermaakt daar!!
In de loop van de middag hebben we Jurrie lekker op een stoel voor het raam gezet. Het is daar zo heerlijk rustig en het uitzicht is schitterend!
De kamer is aan de kleine kant, maar als de grote kamer beschikbaar is dan mag Jurrie daar naar toe. Dat is wel wat prettiger.
Ik heb wel het idee dat Jurrie het best vindt daar. Ging allemaal prima met hem, dus dat zit wel goed.
Het is hier thuis alleen heel raar. Zoiezo toen ik net uit het hospice wegging, zo vreemd om hem daar achter te laten! En dan hier thuis komen, het is zo stil....
Heb nu ook heel erg het "Nooit meer dit, nooit meer dat.."
Nick vroeg het ook nog toen hij naar bed ging: "komt papa dan echt nooit meer thuis?"
Pfff, vreselijk!!
Maar goed, ik heb er een goed gevoel bij. Jurrie is echt in goede handen daar. Het is echt goed zo.

Groetjes Betty