Update

Hier weer een berichtje van ons. Jur zit nu 5 dagen in het hospice. We zijn al aardig gewend daar en ook aan de situatie. Heel vreemd is het om zo maar weg te kunnen gaan en thuis in een leeg en stil huis te komen. Maar ik moet eerlijk zijn, het geeft mij meer rust. Thuis is nu een rustpunt geworden.
Jurrie doet het best oke. Het is per dag verschillend. Lopen gaat niet meer helaas. Hij helt heel erg naar links toe. Zo zat zondag ook de hele dag zijn hoofd naar links. Dat was best even schrikken. Maar maandag was dat weer weg. Zondag heeft hij waarschijnlijk ook weer een korte insult gehad.
Eten en drinken gaat nog steeds goed. Eten wat minder dan normaal, maar dat is ook niet erg, hij ligt veel in bed, dus verbrand ook veel minder.
Verder heeft hij toch nog regelmatig hoofdpijn en is hij onrustig. Morgen komt de huisarts weer en dan zullen we dat nog even bespreken.
Ook heb ik vandaag gehoord dat Jurrie morgen of donderdag naar een andere kamer gaat. Dat is heel prettig want deze kamer is vrij klein. Op die andere kamer kunnen we ook een apart hoekje voor Nick inrichten met speelgoed enzo. Dan kan Nick ook wat vaker bij papa komen. Dat is nu niet te doen. Dus Nick wordt veel opgevangen door de familie. Dat vind ik heel fijn maar ook heel moeilijk. Ik wil er voor Jurrie zijn en voor Nick en zo zit je dus regelmatig in een soort spagaat. Maar goed, ik doe wat ik kan en voor Nick is het denk ik niet zo heel erg dat hij nu veel elders speelt. Ik vind het wel belangrijk om er te zijn als hij naar bed gaat en ook om hem zelf naar school te brengen. Dus dat doe ik dan ook. Het hospice zit bij ons heel dichtbij, ik kan zo er naar toe lopen. Het zit ook op de route naar school, dus vanmorgen zijn we eerst even papa een kusje wezen geven. Nick begint ook best aan de situatie te wennen. Gister heeft hij in de klas verteld dat papa niet meer thuis komt en dat hij in het hospice slaapt. Samen met de juf heeft hij een een ziekenhoek gemaakt, Nick noemt het het hospice.
Vandaag heeft Jur een redelijke dag. Toen ik vanmorgen binnen kwam zat hij lekker op de stoel, daar keek ik al helemaal van op! Na het douchen is hij vaak erg moe, maar dat viel nu wel mee. Vond hem wel in de war en praat heel zachtjes, lijkt wat schor.
Gisteren een moeilijke dag gehad, ik ben bij de begrafenis geweest van een vriend van ons. Vorige week is hij plotseling overleden aan een hartstilstand op de leeftijd van 34 jaar. Het vreselijke is ook dat zijn vrouw 2 dagen later beviel van hun 2e dochter. Het was gisteren erg verdrietig en moeilijk. Jurrie beseft het niet meer en ik kan met hem daar ook niet meer over praten. Dat vind ik heel moeilijk, ben m'n maatje kwijt met wie ik alles kan delen! Ik vertel hem wel alles maar ik krijg geen response van hem, niet echt. Dat is moeilijk.
Ik krijg heel veel post en mailtjes van iedereen en daar wil ik jullie heel erg voor bedanken. Dit doet mij heel goed! Helaas kan ik niet alle mail beantwoorden, het zijn er veel. Maar ik denk dat jullie dat niet erg vinden. Weet dat ik het wel enorm waardeer en ik het ook heel fijn vind!

Groetjes Betty