We zijn weer wakker en blij! Het was best een goede nacht voor ons alledrie, elke keer weer een verrassing. Lekker tot half acht geslapen en gezellig ontbeten. Nick is nu naar de creche, maar als het aan hem had gelegen hadden we nu aan de Halli Galli bezig geweest; hij is een spelletjesman (buurman, maak je borst maar nat....; waarom zeg ik dat?; de buurman is een ferfent spelletjes freak en verzamelaar van spelletjes, dusse....)
De oorprong van deze blog en waarom ik elke dag deze neuzenissen schrijf
Als je hier koud binnen komt, of het even niet meer weet, lees dan even dit. Betty (mijn vrouw) kwam gisteren binnen met deze familieportetfoto, je zult je afvragen waarom dat hier moet staan:
Nou, zo ergens aan het einde van augustus/begin september ben ik getroffen door epileptische aanvallen in mijn slaap en later nog in het ziekenhuis, wat voor de parter over het algemeen een vrij behoorlijke schok is (zie ook deze eerste blog waar ik het beschrijf:
eerste blog
Na een aantal dagen in ziekenhuizen was het op den duur zover dat men dus afscheid van me ging nemen, omdat ik langzaam aan het wegzakken (lees doodgaan) was (ik hoop niet dat je nu problemen krijgt met je ontbijt; sorry) ik kwam gelukkig bij en heb sindsdien geleefd tot nu; sterker als ik nog even "blijf" leven word ik maandag in ieder geval nog 36 en maak ik 20 november Nick z'n verjaardag ook nog mee!
Al met al is dit dus een gelegenheid om in ieder geval het familieportet te maken, met name voor Betty. Waarom zeg ik DAT nou weer? Nou om de reden dat naast de aanvallen en de ziekenhuisopname, de diagnose van een onderzoek uiteindelijk wel een inoperabele niet te genezen hersentumor is geworden die we enkel kunnen behandelen door 'm te beheersen en in bedwang te houden: leefbare tijd, tijd rekken. Dat is in sommige gevallen een paar weken, een paar maanden en uitschieters een paar jaar; uiteraard zet ik mijn zinnen op een paar jaar. Dus sja, alle meeleven van iedereen voelt als een warme deken aan en is tot enorme steun, maar bedenk wel dat het helaas geen "beterschap" is, maar vooral "carpe diem" of "ik vecht met je mee" hoe suf het ook mogen klinken. Nu, dit was weer eens een blog met een stevige lading hé, maar wel duidelijk even met de benen op de grond!
Verder gaan we vandaag eens rustig aan doen, in ieder geval: Bodegraven here we come, zelfde recept waarschijnlijk :-) Weer lekker aan de vis vandaag. Beetje wat voorbereiden voor de Walk 4 brains morgen, paar berevellen kopen tegen de kou ;-)
Naast dat er veel mensen meelopen die ik heel erg wil bedanken, wil ik ook aanmoedigers aanmoedigen te gaan, 't zal best niet mee vallen met dat gure weer morgen! Kijk hier maar even voor wat details:
Walk 4 brains
Het meelopen voor Walk4brains is uiteindelijk wel met als doel "beterschap", je weet het maar nooit! Ok, ik ga er voor nu even mee stoppen, tot snel!
Jur
Posts
1 opmerking:
Nice picture!!
Mo
Een reactie posten